κάτι

she floats in air in these three ways( υποθέτω)

ρε φαντάσου λίγο, είσαι μόνος στο δωμάτιο ακούγοντας το αγαπημένο σου τραγούδι και υπάρχει σκοτάδι απόλυτο,τότε τι ονειρεύεσαι?
όταν περπατας σε στένα δρομάκια την ώρα που χαράζει ή όταν ξαπλώνεις στη ταράτσα σου σκέφτεσαι τίποτα?
όταν βρέχει δυνατά και η βροχή μαστιγώνει τα τζάμια σου τότε άραγε
ανοίγεις έστω και λίγο το παράθυρο?
εγώ ναι γιατί απ'τη μια ζηλεύω κ απ' την άλλη
-κυρία βροχή όπως ξεπλένετε τα τζάμια μου θα μπορούσατε παρακαλώ πολύ να ξεπλύνετε και την ψυχή μου?
όμως πες μου λίγο, οταν ακούς satie δεν νιώθεις σαν οι χτύποι της καρδιάς σου να προσπαθούν (μάταια) να συγχρονιστούν με τη βασανιστική αυτή μελωδία?

δεν ξέρω γιατί όμως πάντα με συγκινούσε η μελαγχολία στο βλέμμα και τα χρώματα του δειλινού ίσως
πάντα έλεγα πως θα θελα να είμαι αερόστατο
ή να χωρούσα σε ένα καλειδοσκόπιο,να ζήσω την απόλυτη παράνοια
αν ήμουν λέξη θα θελα να μαι η ένταση κ αν ήμουν δρόμος μάλλον οποιοσδήποτε παράλληλος στον ζινγκελ.
μια μέρα είχα πει θα κρατώ ένα χρυσό διαβατήριο και θα ταξιδευώ για πάντα,θα φωτογραφίσω όλα τα χαμόγελα του κόσμου.

εσύ για παράδειγμα,αν ήσουν συναίσθημα ποιό θα ήσουν?
μιλησέ μου για σένα

πολλάβράδιαονειρεύομαιπωςπερπατάμεμαζίσεγέφυρεςουράνιες

--


"αμφιβάλλω ρε"

κ έπειτα γαμώτο μου άλλες φορές χαμογελάω κ άλλες σκέφτομαι πως δεν θα αντέξω
συγγνώμη


"-σε ένα μήνα σε ένα χρόνο το πολύ δεν θα μαγαπάς πια
-το ξέρω"