"Κι ήμουν στο σκοτάδι.Κι ήμουν το σκοτάδι.Και με είδε μια αχτίδα" Κ.Κ

29.11.09

αρνητικό

-και σε ρωτάω,δεν θα βαρεθείς ποτέ???






28.11.09

φωτοημερολόγιο από Amsterdam..


































Όχι δεν θα 'ρθω.Άφησε με εδώ σε αυτή τη γωνιά μέχρι να ξημερώσει...

17.11.09

whatthefuckhaveyoudone


κάποιοςμουέχειδέσειταμάτια
δενβλέπωδενμπορώνααναπνεύσω
κάποιοςέχεικρυφτείστιςσκιέςδεντονβλέπω
ματοναισθάνομαισουλέω
κάνεκάτι
κάποιοςουρλιάζειμουτρυπάειτατύμπανα
δεντοαντέχω
κάποιοςβρωμάειαθλιότηταξεσκίζειτασωθικάμου
ταχέριαμουμυρίζουνφορμόλη
τιγίνεταιφοβάμαισουλέω
KANE KATIII
-τι παίζει εδώ?
-Clint Mansell στο repeat.

16.11.09

Μemorie Dal Futuro



"MONO"
A)Memorie dal futuro 9:40
B)Due foglie,una candela:il soffio del Vento 3:50

Ακούγοντας το πρώτο δικό μου ολόδικο μου βινύλιο,κοιτάζω σα παιδάκι που μόλις του αγόρασαν γλυφιτζούρι το εξώφυλλο.(λες και το βλέπω πρώτη φορά ενώ πάει πολύς καιρός κι ούτε που το κατάλαβα,τέλος πάντων)
Ένας ατέρμονος γκρίζος ουρανός.Τι άλλο?
Η ώρα είναι 2:32am ακριβώς.Άπο συναισθήματα ότι να ναι.Για ύπνο ούτε λόγος όμως.
Η νύχτα είναι μεγάλη οι μουσικές πολλές.Οι πένες απο τη μία γράφουν fender medium κ από την άλλη Mono,23-3-09,Glasgow
Τι άλλο?Μάλιστα...
Ένα ευχαριστώ μου μένει να πω και να στείλω χαμόγελα στη Σκωτία.Aυτά.




αmbiενt "from the earth to the moon"__



Δεν θα καταλάβεις τη συγκίνηση που ένιωθα το βραδυ της 6ης Νοεμβρίου σε κείνη την αίθουσα του Bios.Ύστερα από δύο ποτήρια κρασί και μία ώρα περίπου αναμονής,όλα ήταν εκεί.Οι διαδρομές μου στα μονοπάτια του άβατου πήραν μορφή.
Από τη μια ο Philip Jeck με τις avant-garde επιρροές του και από την άλλη,ο λατρεμένος μου,Geir Jenssen ίσως ένας απο τους πιο ενδεικτικούς εκπροσώπους της arctic ambient...
Θα σου μιλήσουν για το απτό και το αληθινό.
Θα σε ταξιδέψουν στο ψεύτικο,το μεταβατικό.
Επικρατεί σύγχιση στο χορό των αισθήσεων και των παραισθήσεων.Το νου σου!
Όταν τα συναισθήματα μπερδεύονται με τις ψευδαισθήσεις,δεν έχεις παρά να αφεθείς.
Άλλοτε σαν τις πιο κρυφές σου επιθυμίες,άλλοτε ως σειρήνες σε προκαλούν και θα σε παρασύρουν.Είναι αναπόφευκτο,το ξέρεις.Δεν σε νοιάζει.Αυτό δεν περίμενες άλλωστε?
Κλείνεις τα μάτια προσμένοντας καρτερικά μόνο τη στιγμή που θα χαθείς.
Ψίθυροι αρχικά.Σιωπή ύστερα.Νωχελική βοή.Φασαρία.Πληρότητα.
Από την Ανταρκτική θα διακτινιστείς στον Μessier-81 και θα ξαπλώσεις στον ουράνιο θόλο.
Θα νιώσεις την ψυχή σου να παγώνει και να συνθλίβεται ώσπου να γίνει αστερόσκονη.
Είσαι έτοιμος για τη μουσική σου αποπλάνηση?Αντέχεις?


ΥΓ:το live ήταν απίστευτη εμπειρίααααα.ευχαριστώ

15.11.09

οn/off

Κάτι ψιθύρησε.Δεν κατάλαβα.
Eνα φιλί στο μάγουλο,μια πόρτα έκλεισε.Τέλος
I never wanted anything more
please don't let me make the same mistake again
Που λες τα βράδια μαρέσει να περπατάω στα στενάκια κ ας φοβάμαι
αγαπάω τα φώτα στους δρόμους και τα αστέρια τ'αγαπάω κυρίως όταν μου μιλάνε
Εγώ,ειμαι φαντασιόπληκτη ναι.
Γελάω και κλαίω.
Σε παίρνω τηλέφωνο να πω ένα γειά και στο κλείνω
κ όταν παίρνεις πίσω λέω ενοχλείς και πάλι στο κλείνω.
Λέω πράγματα χώρις να τα εννοώ όπως τότε που φώναξα θέλω να φύγεις
και ρε πραγματικά το μόνο που ήθελα ήταν να έμενες για πάντα ή έστω δύο λεπτά ακόμα.Δεν ξέρω.Απλά να έμενες...
Οι καθρεύτες μιλάνε και σε μένα ναι κ μου λένε για αγάπες και ιστόριες τέτοιες.
Θα θελα να ξέρω ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι
και ποιό σε κάνει να γελάς και ποιό σε κάνει να κλαίς
κ αν κάποιο σου θυμίζει εμένα θα ήθελα να το ξέρω κ αυτό.
Μπορεί να μην θυμάμαι πολλά(cause it hurts to remember anyway) μου ρχονται όμως άκυρες στιγμές και γελάω
"τι ωραία μουσική που παίζουν τα κύμματα θα χορέψετε μαζί μου δεσποινίς?"
ένα βράδυ κάπου σόλωνος και ιπποκράτους γωνία
ένα χαρτάκι σκισμένο πλέον θέλω να σε δω,μην φύγεις
"πούστη μάθε να αγαπάς" σε ένα τοίχο
"λαχτάρα" σε έναν άλλο
κάτι καμμένα βράδια στο ντέκα
κάτι άλλα στο στρέφη,
στο αστεροσκοπείο,στην πλατεία.Πάντα καμμένα.
Φορούσε κοχύλια στο χέρι και στο λαίμο και του άρεσαν τα ηλιοβασιλέματα
και μένα μ άρεσαν ίσως γιατί άρεσαν σε κείνον